Συγγραφή: Φρόσω Μπενετή, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας [Συνθετική Ψυχοενεργειακή / Παιγνιόδραση]
με αφορμή την κυκλοφορία του Β΄ Τόμου: «Το εγχειρίδιο του εμψυχωτή»
“Η εμψύχωση είναι μια ήσυχη πράξη. Δεν φωνάζει. Δεν καθοδηγεί. Δεν παρεμβαίνει. Εστιάζει. Στέκεται. Είναι.”
Ο β’ τόμος του βιβλίου που αφορά τη μέθοδο της Συνθετικής Παιγνιόδρασης έρχεται όχι για να «διδάξει», αλλά για να φωτίσει έναν δρόμο: τον δρόμο του Εμψυχωτή. Δεν έρχεται για να προσφέρει «τεχνικές», αλλά για να αποκαλύψει τις ποιότητες που καθιστούν την τέχνη της εμψύχωσης ένα εσωτερικό και εξωτερικό μονοπάτι αυτογνωσίας, δημιουργίας και ουσιαστικών σχέσεων.
Η εμψύχωση, όπως την προσεγγίζουμε σε αυτή τη μέθοδο, είναι τρόπος ζωής.
Είναι η επιλογή να σταθεί κανείς με Αγνότητα, απαλλαγμένος από την ανάγκη να επηρεάσει ή να αποδείξει.
Η ποιότητα αυτή γίνεται θεμέλιο, μια ακλόνητη θέση, από την οποία μπορεί να αναδυθεί η Χαρά. Όχι η επιφανειακή, στιγμιαία ευφορία, αλλά εκείνη η βαθειά, κυοφορούμενη χαρά που γεννιέται όταν κάτι βρίσκει τη θέση του.
Το Εγχειρίδιο του Εμψυχωτή γράφτηκε μέσα από χρόνια παρατήρησης, βιώματος και συνεχούς μαθητείας.
Είναι καρπός συνάντησης! Και κάθε συνάντηση που ξετυλίγεται σε έναν κύκλο εμψύχωσης γεννιέται μέσα από την Αβίαστη δράση.
Μια δράση που δεν βιάζει, δεν επιβάλλεται, αλλά συμβαίνει. Όσο ο Εμψυχωτής εμπιστεύεται τη διαδικασία, όσο Αφοσιώνεται, όσο Αγαπά.
Κάθε κεφάλαιο αυτού του τόμου, ανοίγει ένα παράθυρο στον εσωτερικό κόσμο του Εμψυχωτή. Δεν τον περιγράφει μόνο ως ρόλο, αλλά ως συνειδητή παρουσία, που καλείται να υπάρχει με Σταθερή ενατένιση. Να βλέπει βαθιά, να περιμένει. Να Αποδέχεται τον ρυθμό της ομάδας, του ανθρώπου, της στιγμής και να μαθαίνει να καλλιεργεί τη Γενναιοδωρία, ως προσφορά μιας καθαρής παρουσίας.
Η μέθοδος της Συνθετικής Παιγνιόδρασης δεν είναι μόνο ένα εργαλείο. Είναι μια πρόσκληση. Μια πρόσκληση για Διάκριση, για Αγάπη της αλήθειας, για Υπομονή και καρτερικότητα.
Ο εμψυχωτής δεν είναι εκεί για να «κάνει» πράγματα στην ομάδα. Είναι εκεί για να είναι. Παρόν, με ευαισθησία και Σκέψη συνθετική. Κρατά με Πίστη και εμπιστοσύνη ό,τι γεννιέται, χωρίς να το σπρώχνει, χωρίς να το διορθώνει. Το συνοδεύει μέχρι να βρει μόνο του τον δρόμο.
Όταν ο Β’ τόμος πήρε μορφή και άρχισε να ταξιδεύει προς τα χέρια εκείνων που τον αναζητούν, βαθειά ευγνωμοσύνη φώλιασε μέσα μου. Για τις στιγμές εμψύχωσης που ζήσαμε,τις σιωπές που μίλησαν δυνατότερα απ’ τις λέξεις, τις ανατροπές που βρήκαν κατανόηση, τα βλέμματα που μαλάκωσαν και άνοιξαν λίγο περισσότερο προς τον εαυτό, προς τον άλλον, προς το μαζί.
Αυτή είναι η ουσία της εμψύχωσης. Η ηρεμία και η γαλήνη που δεν είναι στασιμότητα, αλλά βαθειά παρουσία. Η αέναη κίνηση της ανθρώπινης ψυχής, η διαύγεια πνεύματος που γεννιέται μετά την εσωτερική πορεία.
Είναι η Ενότητα, η Μέθεξη, η Ροή και η Ισορροπία, όχι ως στόχοι, αλλά ως φυσικό αποτέλεσμα του να στεκόμαστε αυθεντικά ο ένας δίπλα στον άλλον.