Συγγραφή: Φρόσω Μπενετή, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας [Ψυχοενεργειακή Αναλύτρια]
Καλοσύνη (η): η ιδιότητα του καλού ανθρώπου, που θέλει το καλό και την ευτυχία του συνανθρώπου του.
Η καλοσύνη είναι η ικανότητα να προσεγγίζουμε τους άλλους με φροντίδα και τρυφερότητα, να δίνουμε χώρο στην ψυχή τους και να ακούμε με ανοιχτή καρδιά. Είναι η εσωτερική φλόγα που φωτίζει μικρές στιγμές. Ένα βλέμμα που λέει «σε καταλαβαίνω», μια λέξη που ενθαρρύνει, ένα άγγιγμα που δίνει ασφάλεια. Είναι η ήρεμη παρουσία που κάνει τη ζωή πιο ζεστή και ανθρώπινη.
Η καλοσύνη δεν χρειάζεται μεγάλες χειρονομίες για να γίνει ουσιαστική. Εκδηλώνεται μέσα από μικρές, καθημερινές πράξεις που φέρνουν φως στις σχέσεις μας και στο περιβάλλον γύρω μας. Είναι ένας τρόπος να υπάρχουμε μαζί με τους άλλους, να μοιραζόμαστε στιγμές και να αναγνωρίζουμε την αξία σε καθετί.
Η καλοσύνη απαιτεί θάρρος. Θάρρος να αφήσουμε τις άμυνες, να σταθούμε παρόντες και ανοιχτοί στην αυθεντικότητα του άλλου. Κάθε πράξη καλοσύνης μπορεί να αλλάξει την ατμόσφαιρα μιας στιγμής, να γαληνέψει μια καρδιά, να απαλύνει ένα βάρος.
Είναι επίσης μια συνήθεια που καλλιεργείται καθημερινά. Όσο περισσότερο δρούμε με γνώμονα το καλό, τόσο πιο φυσική και αβίαστη γίνεται η στάση μας απέναντι στη ζωή και η προσφορά μας στους ανθρώπους. Η καλοσύνη τότε γίνεται τρόπος ζωής, δημιουργώντας περιβάλλον ασφάλειας, σύνδεσης και εμπιστοσύνης.
Και καθώς κατοικούμαστε από το καλό, δημιουργείται χώρος. Χώρος όπου οι άνθρωποι νιώθουν ελεύθεροι να είναι ο εαυτός τους, να μοιραστούν σκέψεις και συναισθήματα, να ανθίσουν. Είναι η δύναμη που ηρεμεί, ενώνει και μας υπενθυμίζει πόσο σημαντικό είναι να αγαπάμε και να φροντίζουμε.
Το μεγαλύτερο δώρο της καλοσύνης είναι πως δεν χρειάζεται λέξεις για να γίνει αισθητή. Υ π ά ρ χ ε ι, αγγίζει, μεταμορφώνει!
Είναι ο ήλιος που φωτίζει τις μέρες μας, μια γλυκιά υπενθύμιση πως η ζωή γίνεται ομορφότερη όταν η καρδιά ανοίγει.
Η Παγκόσμια Ημέρα Καλοσύνης καθιερώθηκε το 2000 με πρωτοβουλία του Παγκοσμίου Κινήματος Καλοσύνης και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 13 Νοεμβρίου.