Συγγραφή: Φρόσω Μπενετή, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας [Συνθετική Ψυχοενεργειακή / Παιγνιόδραση]
Μία διερεύνηση της έννοιας της μη δράσης συναντούμε στο πανάρχαιο «Tao te ching» (Tzŭ, 2007), της μη βίας στις αρχές της Raja Yoga του Πατάντζαλι (Vivekananda, 1991) και ευρύτερα στις ανατολικές φιλοσοφικές πρακτικές. Αυτές καλούν τον άνθρωπο να εμβαθύνει στο βασίλειο της δικής του συνείδησης, αποκαλύπτοντας τη βαθιά διασύνδεση σώματος, νου και πνεύματος.
Η αβίαστη δράση δεν είναι η απουσία προσπάθειας. Είναι το αποτέλεσμα της εναρμόνισης των εσωτερικών και των εξωτερικών μας εμπειριών. Είναι μια κατάσταση, όπου ο χρόνος χάνεται και η ενέργεια κυλά με μια αίσθηση φυσικής ευκολίας.
Στην Ανατολή το σύστημα εσωτερικής ανάπτυξης έχει επίσης ταυτιστεί με το όνομα γιόγκα, μια σανσκριτική λέξη που παράγεται από το ρήμα γιουνγκ και σημαίνει ενώνω. Γιόγκα, λοιπόν, είναι η μέθοδος που στοχεύει στην ένωση του ανθρώπου με την πνευματική του αρχή. Στην πρακτική του συστήματος της Raja Yoga, μαθαίνει κάποιος να καλλιεργεί μια κατάσταση διανοητικής διαύγειας και συναισθηματικής σταθερότητας, επιτρέποντας μια ροή ενέργειας που εκδηλώνεται αβίαστα στον κόσμο. Τα περίφημα «Γιόγκα Σούτρας» του Πατάντζαλι, τα οποία θεωρούνται το θεμελιώδες εγχειρίδιο αυτού του συστήματος, μας διδάσκουν ότι οι ενέργειες μπορούν να ρέουν ανεμπόδιστα, όταν ευθυγραμμίζουμε το σώμα, το νου και το πνεύμα μας. Αυτή είναι και η ουσία της Raja Yoga, το βασιλικό μονοπάτι προς την συνειδητότητα.
Στο Δυτικό πολιτισμό και ιδιαιτέρως στην εποχή μας, οι άνθρωποι περιπλέκονται σε έναν ιστό συνεχούς προσπάθειας και αγώνα, θεωρώντας πως η επιτυχία γεννιέται αποκλειστικά από τον αδυσώπητο μόχθο. Ωστόσο, η αληθινή αρχή δεν βρίσκεται στην υπερβολική προσπάθεια, αλλά στην αρμονική σχέση με τον εαυτό μας και το σύμπαν. Μία σχέση που μας ενθαρρύνει να καλλιεργήσουμε την ακινησία και την εστίαση και μας επιτρέπει να αξιοποιήσουμε την πηγή της εσωτερικής μας σοφίας. Να ησυχάσουμε τον αναλυτικό νου και το ταραχώδες συναίσθημα και να αναδείξουμε τη διαύγεια και την έμπνευση.
Στη συμβολή νου, σώματος και πνεύματος διακρίνεται μια κατάσταση ύπαρξης που ονομάζεται ευθυγράμμιση. Αυτή η κατάσταση δεν είναι απλώς μια φιλοδοξία αλλά μια πραγματικότητα που καθένας μπορεί να επιτύχει μέσω της πειθαρχημένης πρακτικής. Αυτή η πρακτική χρησιμεύει σαν φως που φωτίζει τον δρόμο προς την επίτευξη της αρμονίας μεταξύ των εσωτερικών μας επιθυμιών και των πράξεων που πραγματώνουμε στον εξωτερικό κόσμο. Το «εγώ» ησυχάζει και εκεί ανακαλύπτει κανείς την ουσία της αβίαστης δράσης. Μιας κατάστασης, στην οποία οι πράξεις προκύπτουν αυθόρμητα, απαλλαγμένες από την προσκόλληση, την επιθυμία και την προσωπική φιλοδοξία.
Πηγή: Εμψύχωση ομάδας με τη Συνθετική Παιγνιόδραση. Το εγχειρίδιο του Εμψυχωτή, β’ τόμος (2025), Φρόσω Μπενετή
Βιβλιογραφία:
TZU, L. (2007). Τάο Τε Τσινγκ (απόδ. Μ. Μεταξά-Παξινού, Δ. Χουλιαράκης). Αθήνα: Μελάνι.
VIVEKANANDA, S. (1991). Ράτζα Γιόγκα. Η γιόγκα της συγκέντρωσης και της αυτοκυριαρχίας. Μαζί με τα Γιόγκα – Σούτρας του Πατάντζαλι (μετ. Γ. Μανέττα). Αθήνα: Κονιδάρη.